Ik was in mijn nopjes!
Maggy, één van mijn Noorse vriendinnen vertelde me begin vorige week dat ze een verrassing voor me had. Die dag luisterde ik vol spanning naar wat ze voor me in petto had.
Het bleek dat ik samen met haar naar een belangrijke voetbalmatch mocht; namelijk Yanga – Al Akhdar.
Het beste team van Tanzania moest het opnemen tegen een ploeg uit Libië. De winnaar veroverde een ticketje voor de UEFA-cup.Maggy, is net zoals ik een grote voetballiefhebber, dus we konden haast niet wachten om naar de match te gaan.
Even vreesden we dat de match niet zou doorgaan, omdat de regen vandaag met bakken uit de lucht viel.
De weergoden waren ons toch gunstig gezind, want om 13u kregen we te horen
dat de match doorging.
Uitgelaten verlieten we ons appartementje. Aan het appartement ontmoetten we alle spelers én samen met de coach reden we naar het stadion.
In de auto maakte ik een praatje met de coach en jawel, hij kende CERCLE BRUGGE. Dat klonk als muziek in mijn oren.
Eigenlijk voelden Maggy en ik ons koninginnen in de auto van de coach, want voor ons reed de spelersbus én alsof dat nog niet genoeg was, werden we omringd door een leger politieagenten.
We hadden ons nog nooit ‘zo veilig’ gevoeld in Tanzania. Het was een grappig scenario!
De weergoden waren ons toch gunstig gezind, want om 13u kregen we te horen
dat de match doorging.
Uitgelaten verlieten we ons appartementje. Aan het appartement ontmoetten we alle spelers én samen met de coach reden we naar het stadion.
In de auto maakte ik een praatje met de coach en jawel, hij kende CERCLE BRUGGE. Dat klonk als muziek in mijn oren.
Eigenlijk voelden Maggy en ik ons koninginnen in de auto van de coach, want voor ons reed de spelersbus én alsof dat nog niet genoeg was, werden we omringd door een leger politieagenten.
We hadden ons nog nooit ‘zo veilig’ gevoeld in Tanzania. Het was een grappig scenario!
De match op zich was niet zo denderend. Tot mijn grote spijt moet ik neerschrijven dat het Tanzaniaanse team verloren heeft met 0-1. Al Akhdar ging met andere woorden met de prijzen lopen.
Ook de sfeer in het stadion kon beter, maar dat komt waarschijnlijk omdat ik de gezellige, familiale sfeer op Cercletje gewoon ben :).
Ode aan mijn maatjes: “Ultras Bryggja, aan jullie hebben ze hier in Tanzania nog veel te leren!”
Ode aan mijn maatjes: “Ultras Bryggja, aan jullie hebben ze hier in Tanzania nog veel te leren!”
Mocht natuurlijk niet ontbreken... :)Kus!
3 opmerkingen:
Amaai, amaai, oes Annelies e voetbal gezien in Tanzania. Wat een primeur. Ze werd als een echt prinses begeleid, door de politie. Kzon da wok wel es willen meemoaken zi ;)
Jammer van de sfeer, maarja, in cercle is natuurlijk niet te vergelijken he. Al de ambiance doar!!!
Tot je thuiskomst!
*-* XxX *-*
Ja Annelies, dat was even de riem los. Ja en natuurlijk was de sfeer niet denderend. Dat is toch normaal als je de CERCLE-sfeer gewoon zijt. Niets kan daar tegen op. Wat het resultaat betreft, cercle deed het gisteren ook niet bijster goed. We verloren wel niet, maar daarmee is dan ook alles gezegd. Aan de supporters zal het niet liggen, die brachten sfeer maar van de spelers op het veld mocht wel wat meer verwacht worden. Nu ja, we zijn toch verwend geweest dit seizoen. Op 5 speeldagen van het einde nog vierde staan, wat had dat durven verhopen bij het begin van het seizoen. En ja, ook voor jou kort het in. We verlangen zooo tot je thuis bent en ja, dan gaan we weer samen naar ons Cerkeltje. Ook daar missen ze jou. Je staat trouwens in SHOT bij Worldwide Cercle-fans... een foto van jou met de vlag en de kinderen in Tanzania. Wie heeft gezorgd dat dit gepubliceerd werd?
Liefs,
PAPA en de rest van de familie.
nog enkele daagjes...
jessieke
Een reactie posten