dinsdag 12 februari 2008

Nieuws uit Tanzania..

Weekje stage in de Pond Spring School

Wat een drukke week!
Deze week kregen Nele & ik een lessenrooster voorgeschoteld dat door teacher Michael opgesteld werd.
Op het lessenrooster vonden we de lessen terug die we de komende weken mogen geven. Het gaat vooral om lessen Frans en om muzische lessen. We krijgen de kans om heel wat lessen Frans te geven omdat de leerkrachten de Franse taal niet beheersen en deze daardoor ook niet kunnen overbrengen naar de kinderen toe.
We geven het met andere woorden in alle klassen van de lagere school. Alle klassen hebben dezelfde beginsituatie.

We leerden de kinderen eerst groeten in het Frans. Wat in sommige klassen al geen gemakkelijke opgave was. Vanuit het groeten leerden we de hen al enkele eenvoudige woordjes. Volgende week zouden we graag overgaan naar wat grammatica om daarna hoekenwerk te introduceren, zodat de kinderen al spelend kunnen oefenen wat ze de voorbije lessen geleerd hebben.

Het lesgeven gebeurt op een heel andere manier dan bij ons. De leerkracht zegt iets en de leerlingen zeggen het na. Niet alle kinderen snappen wat ze leren, maar dat is hier blijkbaar hun manier van lesgeven. Papegaaienwerk dus!
Ik denk eerlijk gezegd dat veel kinderen nog niet rijp genoeg zijn voor bepaalde leerinhouden. Om eens een voorbeeldje te geven: kinderen van 5 jaar (class 1) moeten al kunnen schrijven, moeten al kunnen rekenen, moeten al kunnen tellen tot 75, moeten op 5-jarige leeftijd al rijp zijn om Frans te leren…
Daar de kinderen nog niet klaar voor bepaalde leerinhouden is het niet gemakkelijk om de kinderen hun aandacht op te eisen.


Tine, Eline, Nele & ik wilden de school verrassen. We hadden zin om de kale, witte muren aan de voorkant van de school wat op te fleuren.
We gingen deze week op pad en stormden allerlei winkeltjes binnen op zoek naar verf en verfborstels. Tijdens onze middagpauzes schilderden we wat letters, cijfers en andere tekeningen op de muur. De kinderen & leerkrachten waren er tevreden over, dus dat gaf ons een beetje voldoening!
Het is leuk om eens iets te kunnen doen voor de school.




Weekend Zanzibar

Deze week besloten we om met onze vrienden het weekend door te brengen in Zanzibar. We werkten deze week tot in de late uurtjes, zodat we wat vrije tijd hadden in het weekend.
Wie naar Tanzania gaat MOET Zanzibar gezien hebben. Niet?

Dus zogezegd, zo gedaan…
Vrijdagmiddag namen we de BOOT naar Zanzibar. Geen goed idee, als je ’t mij vraagt, want ik was namelijk de hele rit zeeziek. Hadden we toch maar het vliegtuig genomen…
Een pluim voor de mensen die een dag en nacht op zee varen. Het zou toch niets voor mij zijn!
Op het dek van de boot lagen een heleboel matrassen en zoals jullie wel kunnen denken was één daarvan ook door mij ingepalmd. :)
Al liggend varen met je ogen dicht is nog altijd beter dan voortdurend de golven de hoogte zien ingaan.

We kregen de kans om te logeren bij enkele vrienden van onze vrienden, die een appartement hadden in het mooie Zanzibar.
Toen we aankwamen, gingen we op zoek naar het appartement. Op het eerste zicht zag alles er in orde uit.
Wanneer we onze kamer betraden, had ik een andere mening. OVERAL, maar dan ook overal waar ik keek, zag ik de uitwerpselen van ratten liggen.
Alsof dat nog niet genoeg was, zag ik ook holletjes in de muren. VERSCHRIKKELIJK! Ik voelde er mij niet op mijn gemak, maar er zat niets anders op. Het was al laat. We konden niet meer op zoek gaan naar een andere plaats, dus daar moesten we de nacht doorbrengen.
Het was net alsof we een hoofdrol kregen in de film ‘Ratatouille’. :)
Ik moet toegeven dat ik toch wel eens een oogje in het zeil hield wanneer ik ’s nachts wakker kwam.
Tine moest ’s nachts naar het toilet en zag een dertigtal ratten: op de muren, op de kabels, op de vensterbanken… Wat was ik blij dat ze dat pas de volgende morgen aan me verteld had. Ik kan nooit vlug uit mijn bed, maar ik denk dat ik dan toch een record verbroken had.

Zaterdag deden we een spicetour. Echt leuk om te doen!
Dat is een wandeling door een natuurpark waar je allerlei kruiden en fruitsoorten terugvindt.
We stonden versteld van de vele soorten kruiden die we konden terugvinden: nootmuskaat, kaneel… Er zijn er nog heel wat, maar mijn geheugen laat me een beetje in de steek.
Na de wandeling was het hoogtepunt aangebroken: we mochten PROEVEN! Alle fruitsoorten die we doorheen de wandeling tegenkwamen, mochten we met smaak verorberen.
We aten er mango’s, ananas, limoen, sinaasappels… Mmmm! Bij het typen van dit tekstje krijg ik terug het water in de mond.
’s Avonds waren we niet echt liefhebber om terug te gaan naar het enge appartement.
We mochten na enkele drukke weken wel eens verwend worden en besloten om een nachtje door te brengen in een mooi hotel aan het strand in Zanzibar.
SUPER! Zo zag ons avondje in het hotel eruit: een WARME douche (na 3 weken), lekker eten in het hotel en daarna zalig wegdromen in een zacht hemelbed. We gingen vroeg slapen, want ook zondag stond heel wat op het programma.

Zondag stond een dagje snorkelen en zwemmen met de dolfijnen gepland. Ik keek daar enorm naar uit, want het was een unieke belevenis.
We namen een bus tot aan één van de stranden, kregen onze spullen om te snorkelen en stapten op een bootje.
Weer had ik geen geluk. Ik was opnieuw zeeziek en geloof me, op een kleine boot voel je jou nog slechter. :)
Het snorkelen is die dag een beetje aan mijn neus voorbij gegaan, wat ik heel erg jammer vind.
Ik voelde me niet lekker om lange tijd te snorkelen. Ook tot het zwemmen met de dolfijnen zijn we niet gekomen, daar het weer minder was. We zagen er slechts enkele zwemmen in de verte.
Op zondagavond namen we de nachtboot richting Dar Es Salaam. Het was (ondanks de ratten, hihi) toch een geslaagd weekend!
We hebben er met volle teugen van genoten en hebben terug energie om er deze week terug tegenaan te gaan.

Kus!
Ananas (Zo noemen onze vrienden mij!) :)

2 opmerkingen:

Anoniem zei

Annelies, een prachtig stukje lectuur. Je hebt het naar ik denk nog altijd naar jouw zin en dat is fijn om weten voor het thuisfront. Mama en Jolien hadden nog niet opgemerkt dat je jouw blog had aangevuld en willen mij nu koste wat kost, zo snel mogelijk van die computer weg. Maar ze moeten nog even wachten hoor. Dikke zoen en tot gauw aan de computer of telefoon.
Papa (en de rest van de familie)

Anoniem zei

Heeeyyy lieske X

Ben jaloers op je dat je naar zanzibar bent geweest ;). moet echt wel prachtig geweest zijn(op die ratten na, als ik zo lees :p).
Kben content dat alles in orde is met je en dat je je amusseerd. Leer die kindertjes nog veel meer en toon je lach van je maar goed !
Tot binnen 7 weken, miss you(+ je lach) :(.

Groetjes
Bokkie
-X o X-

Lang Leve Cercle
UB05!

ps: die ratten heb geluk dat ik er niet was om je te beschermen ;)